Technologia suchej zabudowy od dawna jest wykorzystywana w budownictwie gospodarczym i przemysłowym. Od dłuższego czasu funkcjonuje także w budownictwie mieszkalnym, szczególnie w zabudowie wnętrz. Elementy wykorzystywane do suchej zabudowy to przede wszystkim gips i płyty gipsowo-kartonowe. Największą zaletą systemów zabudowy g-k jest łatwość i szybkość montażu.

Czym są takie systemy?

Sucha zabudowa wnętrz to zbiór metod, które zakładają brak konieczności wykorzystania wody zarobowej, niezbędnej przy standardowych materiałach budowlanych. Ze względu na wykorzystywanie lekkich materiałów jest dość prosta i pozwala dowolnie kształtować przestrzeń. Systemy suchej zabudowy obejmują wiele elementów. Za pomocą tej metody tworzy się m.in. ściany działowe, sufity podwieszane i przęsłowe, wykańcza się również poddasza oraz piony instalacyjne. Sucha zabudowa pozwala na estetyczne i twórcze kreowanie wnętrz i przestrzeni mieszkalnych. Obecnie głównym produktem wykorzystywanym jako materiał przy suchej zabudowie są płyty gipsowo-kartonowe. Jednak systemy suchej zabudowy to również rozmaite akcesoria, pozwalające na montaż płyt, takie jak profile, narożniki, blachowkręty lub łączące styki płyt g-k taśmy.
Jeszcze nieco innym rodzajem płyt są gipsowo-włóknowe. Są one jednorodną mieszanką składającą się w 80% z gipsowej masy oraz włókien celulozy wypełniającej pozostałą część. Papierowe włókna powstają w wyniku recyklingu. W celu ujednolicenia tych składników wcześniej miesza się je z odpowiednią ilością wody, a następnie poddaje się obróbce ciśnieniowej. Po sprasowaniu oraz dokładnym wysuszeniu płyty przeznaczone są do impregnacji.

Szereg korzyści

Ściany działowe z płyt dają dużą dowolność i elastyczność w kształtowaniu i aranżacji przestrzeni. Można je łatwo postawić i równie łatwo wyburzyć. Całość odbywa się czystych warunkach i wymaga niewiele pracy. Dodatkowo po wyburzeniu ściany nie ma potrzeby ponownego tynkowania sufitu. Ściany działowe wykonane jako sucha zabudowa są lekkie i można je stawiać w niemalże dowolnym miejscu.

Systemy suchej zabudowy wyróżniają się również bardzo wysoką izolacyjnością akustyczną. Dobre parametry w tym zakresie uzyskuje się poprzez
stosowanie elementów gipsowo-kartonowych o odpowiedniej grubości, metalowych profili, a także wypełnienia, na przykład z wełny mineralnej. Także sufity podwieszane, których montaż odbywa się na metalowej konstrukcji, mają szereg zalet, chociażby możliwość ukrycia między stropem a sufitem wszelkich nieestetycznych przewodów instalacyjnych.

Systemy suchej zabudowy sprawdzają się doskonale również przy adaptacji poddaszy, ponieważ to zawsze stanowi wyzwanie wykonawcze. Sucha zabudowa jest w tym przypadku optymalnym wyjściem. Systemy suchej zabudowy są bardzo dobrym rozwiązaniem w przypadku zabudowy skosów, a także ścianek kolankowych na poddaszu. Z kolei ściany działowe na poddaszu, wykonane w technice suchej zabudowy, nie obciążają stropu tak bardzo, jak to się dzieje w przypadku masywnej ściany.

Gips-karton czy gips-włókno?

Płyty gipsowo-kartonowe, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane do wykonania ściany, sufitów czy też w systemach – mają parametry, które stanowią o ich popularności. Mają gładką powierzchnię, wysoką ognioodporność, dobrą izolacyjność cieplną i dźwiękową, niewielką higroskopijność i zdolność do tworzenia optymalnych warunków higieniczno-wilgotnościowych w pomieszczeniach.

Zdecydowanie częściej sięgamy po płyty g-k. Jednak warto zapoznać się z zaletami płyt gipsowo-włóknowych. Są one sztywniejsze od płyt z karton-gipsu, dzięki czemu są bardziej odporne na działanie czynników mechanicznych oraz różne obciążenia. W swoim składzie zawierają włókna celulozowe pochodzące z recyklingu, są zatem w pełni ekologicznym produktem. Zwiększają izolację termiczną w budynku, niektóre z nich mają także podwyższoną izolację akustyczną, odporność na ogień oraz wilgoć. Płyta gipsowo-włóknowa zaraz po zamontowaniu może być malowana lub tapetowana. Płyty gipsowo-kartonowe również, ale tylko ich jeden, specjalny rodzaj.

Wśród słabszych stron wymienia się jedynie mniejszy dostęp płyt gipsowo-włóknowych wśród producentów. Popularniejszym elementem suchej zabudowy są jednak płyty g-k. Ponadto przy próbie stworzenia bardziej finezyjnych kształtów w przypadku mebli z suchej zabudowy lub podwieszanych sufitów, możemy napotkać na pewne utrudnienia. Płyty g-w są sztywniejsze, przez co nie są aż tak podatne na wszelkie wygięcia.

Wybierając płyty do suchej zabudowy, należy dowiedzieć się, jakie jest maksymalne obciążenie konkretnego produktu. Taka informacja podpowiada nam, jakie haki można mocować na ścianach wykonanych z płyt g-w, a także jakiego poziomu obciążenia nie powinniśmy przekraczać. Zwykle mamy do czynienia z niewielkimi obciążeniami w postaci obrazków lub zdjęć. Takie elementy dekoracyjne przywieszamy przy użyciu haczyków, gwoździ lub wkrętów. Montując na ściankach działowych średniej wielkości obciążenia, czyli półki i szafki lub tablice, należy zastosować kołki rozporowe lub wkręty.

Największe obciążenia w postaci elementów sanitarnych, takich jak umywalki bądź toalety, wymagają wdrożenia odpowiednich wzmocnień. Do tego celu wykorzystuje się specjalne profile, elementy mocujące bądź stelaże przeznaczone pod konkretne produkty sanitarne. Każdy producent płyt określa maksymalne obciążenie, jakie może być zastosowane w przypadku konkretnej płyty. Dla zachowania norm bezpieczeństwa należy ściśle trzymać się wytycznych.

Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

Fotografia: Fermacell