Ściany nośne zewnętrzne to jeden z najważniejszych elementów każdego budynku. To one przenoszą obciążenia do fundamentów i zapewniają izolację termiczną. Dlatego przed rozpoczęciem budowy warto wybrać najlepszy materiał na ściany nośne. Poniżej opiszemy najpopularniejsze materiały i wskażemy ich właściwości. Warto pamiętać, że koszty budowy domu z tych materiałów można policzyć na stronie internetowej Kalkulatorów Budowlanych – www.kb.pl.

Ściany zewnętrzne z betonu komórkowego

Beton komórkowy powstaje ze spienionej mieszaniny piasku, cementu, wapna i wody. Wytwarza się z niego bloczki ścienne, elementy nadprożowe, kształtki U. Dzięki kompleksowości systemowej, z betonu komórkowego można wykonać budynek jednorodny pod względem materiałowym. Struktura tego materiału złożona jest z olbrzymiej ilości komórek, w których uwięzione jest powietrze – najlepszy izolator cieplny. Beton komórkowy idealnie wpisuje się więc w trendy związane z budownictwem energooszczędnym. Na ściany zewnętrzne budynków należy wybierać beton komórkowy „lekkich” klas, takich jak PP1,5-0,30, PP2-0,35 czy PP2,5-0,40 – dzięki temu ściana osiągnie jeden z najniższych współczynników przenikania ciepła UC.

Elementy z betonu komórkowego łączy się cienką (o grubości 1-2 mm) warstwą zaprawy, co pozwala eliminować ryzyko powstania mostków termicznych. Atutem tego materiału budowlanego jest też jego stosunkowo nieduża waga i możliwość łatwego docinania za pomocą ręcznej piły, co wpływa bezpośrednio na duży komfort wznoszenia ścian z tego budulca.

Ceramika w nowoczesnej odsłonie

Ceramika jest jednym z najbardziej tradycyjnych materiałów na ścianę. Jednak obecnie produkowane pustaki przeszły prawdziwą rewolucję technologiczną. Poza wykorzystaniem gliny do ich wytwarzania oraz wypalaniem w wysokich temperaturach, niewiele przypominają tradycyjną cegłę. Innowacyjne metody produkcji pozwoliły wydobyć z tego materiału doskonałe parametry termoizolacyjne, akustyczne oraz wytrzymałościowe. Poza ceramicznymi rozwiązaniami dedykowanymi do ścian dwu- i trójwarstwowych, dostępne są także takie, które umożliwiają wybudowanie jednowarstwowych murów, czyli bez docieplenia zewnętrznego, zarówno w domu energooszczędnym, jak i niemal zeroenergetycznym. Te zaawansowane technologicznie pustaki w procesie wypalania w wysokiej temperaturze, ulegają tzw. poryzacji – w glinie wymieszanej z pyłem drzewnym tworzą się zamknięte, wypełnione powietrzem mikropory. Powietrze to najlepszy izolator, im więcej zamkniemy go w strukturze cegły, tym lepszy współczynnik przenikania ciepła osiągniemy. Drugim sposobem na zwiększenie izolacyjności termicznej jest zaawansowany układ komór i drążeń wewnątrz pustaka, wydłużający drogę przepływu ciepła przez ścianę. Do domów o standardzie niemal zeroenergetycznym dedykowane są pustaki ceramiczne, które dodatkowo drążenia mają wypełnione wełną mineralną. Taki produkt nadal wytwarzany jest z mineralnych surowców, a posiada bardzo niski współczynnik przenikania ciepła i jest wyjątkowo trwały („miękki” materiał termoizolacyjny jest zamknięty w pancerzu z ceramiki). Do tych najbardziej nowoczesnych pustaków dedykowane są też specjalne zaprawy. Powierzchnie wsporne pustaków są wyrównywane (dokładność szlifowania (+/- 0,3 mm), co sprawia, że idealnie do siebie przylegają i mogą być łączone na zaprawę do cienkich spoin lub na zaprawę do murowania na sucho. Minimalna ilość zaprawy w murze sprawia, że znacznie zmniejsza się ryzyko tworzenia się mostków termicznych, często powstających w spoinach wykonanych z tradycyjnej, mokrej zaprawy cementowo-wapiennej. Co również istotne, taki sposób murowania nie wprowadza do muru wilgoci. W połączeniu z suchymi, wypalanymi w wysokich temperaturach pustakami, od razu po wybudowaniu, inwestor może korzystać z zalet suchych ścian, które są cieplejsze i odporne na tworzenie się na ich powierzchni grzybów czy pleśni.

Silikaty

Silikaty to innymi słowy bloczki wapienno-piaskowe, uzyskane z mieszaniny wapna, piasku kwarcowego oraz niewielkiej ilości wody (ok. 3%). Charakterystyczną cechą bloczków silikatowych jest duża gęstość (od 1400 do 2200 kg/m³). Dzięki temu produkt odznacza się dużą nośnością oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Ściany nośne wykonane z tego materiału mogą mieć grubość 15 cm. Jest to lepszy wynik niż w przypadku betonu komórkowego czy ceramiki poryzowanej. Niewielka grubość ścian ma także swoje wady w postaci większego współczynnika przenikania ciepła. Dlatego ściany zewnętrzne z silikatów wymagają dodatkowego ocieplenia. Duża waga tego typu materiału budowlanego sprawia, że murowanie ścian może trwać nieco dłużej niż w przypadku innych materiałów ściennych. Warto jednak pamiętać, że silikat to stosunkowo tani materiał na ściany zewnętrzne. Świetnie akumuluje ciepło, dzięki czemu stanowi naturalny bufor przeciwdziałający wychładzaniu się pomieszczeń. Silikat to dobry materiał na ściany nośne, który cieszy się dużą popularnością wśród inwestorów. Warto zaznaczyć, że pełne bloczki wapienno-piaskowe zapewniają najwyższą izolację akustyczną.

A może nowoczesny keramzytobeton?

Keramzytobeton charakteryzuje się stosunkowo niewielką masą, a także bardzo dobrym współczynnikiem przenikania ciepła. Jest bardziej wytrzymały niż beton komórkowy i posiada lepsze parametry techniczne.

Keramzytobeton jest odporny na uszkodzenia mechaniczne, zapewnia wysoki stopień izolacji akustycznej, a jednocześnie jest odporny chemicznie i biologicznie. Co prawda nie jest to najtańszy materiał na ściany zewnętrzne, jednak odznacza się bardzo zadowalającymi właściwościami. W ofertach handlowych znajdziemy standardowe bloczki keramzytobetonowe łączone na wpust i wypust.

Jednak coraz większą popularnością cieszą się także bloczki wyposażone we wkładkę termoizolacyjną (ze styropianu bądź granulatu styropianowego). Grubość takiej ściany warstwowej to ok. 42 cm.

Jej współczynnik przenikania ciepła może wynosić zaledwie 0,15 W/(m²K). Jest to jeden z najlepszych wyników, jaki można uzyskać podczas budowy jednowarstwowych ścian zewnętrznych. Budowa ścian z bloczków keramzytobetonowych jest dość kosztowna. Dodatkowo może sprawić pewne trudności montażowe (z powodu konieczności izolowania wkładek przy wnękach ściennych). Niemniej jednak jest to rozwiązanie stosowane w budownictwie energooszczędnym.

Jaki materiał na ściany warstwowe?

Materiał budowlany powinien być odpowiednio dopasowany do specyfiki ścian. W tradycyjnej technologii murowanej powstają ściany jedno-, dwu- oraz trójwarstwowe. W każdym z powyższych przypadków sprawdzają się nieco inne materiały.

Ściany jednowarstwowe – ich budowa jest prosta, bowiem ściana składa się z jednej warstwy nośnej oraz warstwy wykończeniowej (np. tynk). Z reguły jej grubość oscyluje wokół 35-50 cm. Do budowy nadają się wyłącznie materiały o dużej odporności na uszkodzenia mechaniczne oraz wysokiej termoizolacyjności. Możemy wykorzystać tu beton komórkowy, ceramikę poryzowaną, a także keramzytobeton z wkładką termiczną.

Ścianki dwuwarstwowe – grubość warstwy nośnej wynosi od 24 do 29 cm. Może być wykonana z betonu komórkowego, bloczków keramzytobetonowych, pustaków ceramicznych, a także silikatów. Druga warstwa pełni funkcję osłonową i może być stworzona z twardej wełny mineralnej.

Ściany trójwarstwowe – grubość warstwy nośnej wynosi 18-22 cm. Ściana trójwarstwowa może być wykonana z bloczków keramzytobetonowych, silikatów, pustaków ceramicznych, a także z betonu komórkowego. Środkową przegrodą jest warstwa ocieplenia, którą można wykonać z wełny mineralnej bądź styropianu. Ściany trójwarstwowe zapewniają najwyższy poziom izolacji termicznej, jednak są rzadko stosowane ze względu na wysokie koszty budowy.

Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

Fot. Termalica